اختصاصی قدس آنلاین- احمد خادم رئیس انجمن صنعت کفش تبریز درباره اقدام چند روز پیش فروشگاه های این شهر در فروش کفش های تولید داخل به قدس آنلاین می گوید:  از چند ماه گذشته اتحادیه و انجمن کفش تبریز این ایده را مطرح کرده و با پیگیری هایی که صورت گرفت می توان گفت این موضوع امروز همه گیر شده و به یک کمپین تبدیل شده است. کفش به نوبه خودش توانسته به لحاظ کیفی و کمی تقاضای مصرف کننده را حداقل برای ۸ یا ۹ دهک پوشش دهد و در نهایت یک دهک که به دنبال برند است را در نهایت از محصول خارجی استفاده کند. وگرنه بازار توانایی دارد کفش مورد علاقه حدود ۹ دهک از جامعه ایران را تولید کند.

وی افزود:عمده دلیل ورود برندها و کفش های خارجی به ایران نوآوری است. با توجه به اینکه مردم ما با ۲۰ سال پیش تفاوت دارند و طبیعتا محصولی که در خواست دارند به لحاظ کیفیت و سلیقه با سال های قبل تغییراتی داشته است که این باعث شده کمی کفش های خارجی در کشور ما جا باز کنند.

خادم اضافه کرد: نیاز سالیانه کشور حدود ۱۵۰ میلیون جفت کفش است که حداقل حدود ۲۰ درصد آن یعنی حدود ۳۰ میلیون جفت کفش به صورت قانونی و غیرقانونی وارد کشور می شود که با توجه به ذائقه مصرف کننده و بخشی از دهک جامعه که دوستدار برند است رقم طبیعی است.

رئیس انجمن صنعت کفش تبریز همچنین خاطرنشان کرد:چیزی حدود ۷۵ هزار نفر به صورت مستقیم در زمینه صنعت کفش فعال هستند که حدود ۴۰ هزار نفر از این تعداد در تبریز فعال هستند. اینکه بگوییم تولیدکنندگان کفش از قبل واردات یا قاچاق بی رویه کفش تعطیل شدند نه، الان برای قاچاقچی به صرفه نیست که کفش چرم بیاورد و توجیه اقتصادی ندارد. بلکه بیشتر واردات قانونی یا قاچاق کفش اسپرت است.

محسن خردمند رئیس اتحادیه سراجان نیز در این رابطه خاطرنشان کرد: به هر حال اینگونه اقدامات نیازمند فرهنگ سازی است اگر این فرهنگ سازی صورت بگیرد و قیمت ها نیز کاهش یابد چنین کمپین هایی شدنی و نتیجه بخش است.

وی افزود: مهمترین عامل سوق یافتن مردم به سمت مصرف کفش های خارجی این است که هزینه سر بار تولید در ایران بالا است برای مثال یک کارگاه حدود ۵ نیرو دارد ۱۰ درصد است اگر ۶ نیرو شود می شود ۳۰ درصد. به فرض در دریافت مالیات گفته می شود شما ۴ عدد چرخ داشتی باید ۲ میلیون تومان مالیات بدهید حالا اگر تعداد چرخ هایتان ۸ دستگاه شده باشد باید ۵ میلیون تومان مالیات بدهید. متاسفانه موضوع ایجاد اشتغال برای دولت مهم نیست و دولت صرفا به افزایش درآمدهای مالیاتی خود فکر می کند. ضمن اینکه وقتی پای کالای قاچاق آن هم در حجم انبوه به کشوری باز شد مانند این است که یک کشتی گیر ۸۰ کیلیویی به مصاف کشتی گیر ۱۲۰ کیلویی برود امروز بین کالای تولید داخل و کالای قاچاق چنین وضعیتی حاکم است. یعنی کالای قاچاق مانند کشتی گیر ۱۲۰ کیلویی است که روی کشتی گیر ایرانی خیمه می زند چرا که بدون پرداخت هیچ گونه هزینه و تعرفه ای وارد کشور شده است.

خردمند اضافه کرد: مبارزه با قاچاق شروع شده و الان نیز ادامه دارد منتهی این موضوع مقطعی و به نوعی غیر پایدار است مبارزه با کالای قاچاق در وهله اول باید مستمر باشد. با وضعیت موجود سیستم بانکی و تسهیلات با سود بالای ۲۰ درصد تولید کننده امروز ایرانی یا باید دیوانه باشد یا عاشق وگرنه هیچ آدم معقول و اقتصادی در این شرایط وارد بازار تولید نمی شود. ضمن اینکه در بسیاری از مواقع حرف ها و وعده های دولت در حد شعار بوده و در همان سطح نیز باقی می ماند.

 وی همچنین عنوان کرد: امروز نمی توان گفت تنها مشکل تولید، کالای قاچاق است بلکه یکی از مشکلات تولید افزایش قاچاق کالا است. نرخ سود تسهیلات بانکی، کمبود نقدینگی، کالای قاچاق  و رکود موجود در بازار از جمله دلایل است.